Na lotnisku Montevideo w Urugwaju wylądowałem ok. godz. 6.30 rano. Miałem cały dzień by zwiedzić stolicę i dojechać do Buenos Aires, gdzie miałem zarezerwowany następny nocleg. Ponieważ Montevideo nie jest zbyt bogate w zabytki ani inne atrakcje turystyczne plan był wykonalny.
Z lotniska dojechałem miejskim autobusem do Plaza Independencia czyli Placu Niepodległości, który jest symbolem Montevideo i otoczony jest kilkoma ważnymi obiektami.
Na środku placu znajduję się Mauzoleum Artigas. To duży pomnik, który składa się z17-metrowego posągu konnego z brązu z granitową podstawą oddający hołd José Gervasio Artigasowi, jednemu z bohaterów Niepodległości Urugwaju. Pod pomnikiem znajduje się mauzoleum, które zawiera urnę z jego prochami.
Palacio Salvo to 100-metrowy budynek w stylu Art Deco, który dominuje w panoramie Montevideo. Zaprojektował go architekt Mario Palantiego, włoski imigrant mieszkający w Buenos Aires, który użył podobnego projektu dla swojego Palacio Barolo w Buenos Aires. Ukończony w 1928 roku Palacio Salvo ma 100 m.
Pałac Estévez był siedzibą prezydentów Urugwaju do 1985 roku. Dziś jest to muzeum prezydentury Urugwaju. Nazwa pałacu pochodzi od jego pierwszego właściciela don Francisco Estéveza i jego rodziny.
Teatr Soli jest w Urugwaju najważniejszym i najbardziej znanym teatrem. Został otwarty w 1856 roku. Budynek został zaprojektowany przez włoskiego architekta Carlo Zucchi. Znajduje się obok Plaza Independentia. Teatr został nazwany imieniem odkrywcy Juana Díaza de Solisa. Był pierwszym europejskim odkrywcą, który wylądował na terenie obecnego Urugwaju.
Puerta de la Ciudadela to brama do starego miasta To jedna z nielicznych pozostałych części starego muru miejskiego. Zbudowana w 1745 roku jako jedyne wejście do miasta.
Po przejściu tej bramy znalazłem się na ulicy Sarandí, głównym deptaku Montevideo. Prowadzi on przez całe Ciudad Vieja do wybrzeża La Plata, które to było moim celem.
Wzdłuż deptaka można zwiedzić:
Plaza de la Constitución (Matríz) – najstarszy plac w mieście – istnieje od 1726 r. Jest to centrum historycznej dzielnicy miasta, otoczone ważnymi budynkami, takimi jak Katedra Metropolitalna i Cabildo. Na środku placu znajduje się piękna fontanna z 1871 roku.
Plaza Zabala to plac z 1890 r. z pomnikiem Bruno Mauricio de Zabala, założyciela miasta.
Katedra Metropolitalna Montevideo. Początki kościoła sięgają czasów kolonialnych (1740), kiedy to w tym miejscu zbudowano murowany kościół. W 1790 roku położono fundamenty pod budowę obecnej budowli neoklasycystycznej. Kościół został konsekrowany w 1804 roku.
Rys historyczny Urugwaju.
Pierwsza osada na terenie współczesnego Montevideo powstała w 1726 roku. Założył ją hiszpański kolonista, Bruno Mauricio de Zabala, a jej powstanie bezpośrednio wiązało się z potrzebą ochrony hiszpańskich interesów na okolicznych terenach. Wcześniej obszary te były zamieszkiwane przez rdzenną ludność Ameryki Łacińskiej – Indian. W ciągu prawie 300 lat istnienia Montevideo było częścią imperiów hiszpańskiego i portugalskiego, okupowanego przez Brytyjczyków przez kilka miesięcy w 1807 roku, a następnie częścią Brazylii i dzisiejszej Argentyny, zanim ostatecznie stało się stolicą nowo powstałej Republiki Urugwaj w 1828 roku. Znaczne zasługi w drodzę do niepodległości Urugwaju miał José Gervasio Artigas. Stał się on bohaterem narodowym Urugwaju.
Deptak Sarandí ma długość 850 m. Jest to główny pas historycznego centrum miasta i jedno z najbardziej turystycznych miejsc w mieście. Deptak zaczyna się przy Bramie Cytadeli i kończy się na Rambla – nabrzeżnej promenadzie (częściowo z dopuszczonym ruchem samochodowym). Przedłużeniem tej ulicy jest długi południowy falochron, który przyjął nazwę „Escollera Sarandí”.
Rambla jest to aleja przybrzeżna, która biegnie wzdłuż linii brzegowej Rio de la Plata. Promenada ma długość ponad 22 km biegnie wzdłuż Río de la Plata i dalej wzdłuż całego wybrzeża Montevideo.
Río de la Plata (Rzeka Srebra) jest jednym z największych na świecie zlewiskiem (estuarium) rzek utworzonym przez połączenie się rzek Urugwaj i Parana. Po połączeniu się wpadają one do Oceanu Atlantyckiego i tworzą zbiornik w kształcie lejka. La Plata ma około 290 kilometrów długości i rozszerza się od około 2 kilometrów u źródła do około 220 kilometrów u ujścia.
Po dotarciu do „końca” czekał mnie powrót do głównej ulicy Montevideo – Avenida 18 de Julio. Zaczyna się na Plaza Independencia i biegnie do Barrio Tres Cruces. Znajduje się tam międzynarodowy dworzec autobusowy.
Ciekawe obiekty wzdłuż Avenida 18 de Julio to:
Plaza Cagancha – na środku placu, w samym środku alei, znajduje się Kolumna Pokoju, dzieło rzeźbiarza Juana Manuela Ferrari, oddana do użytku w 1867 roku. Ta marmurowa kolumna symbolizuje pokój i sprawiedliwość w Urugwaju.
Fuente de los Candados – Fontanna Kłódek. Mała fontanna na rogu Yi, całkowicie pokryta kłódkami. Podobnie jak w przypadku mostów w wielu europejskich miastach, pary przychodzą tutaj, aby przymocować do nich kłódkę. Jeśli to zrobią, ich miłość ma trwać wiecznie i pewnego dnia wrócą też do Montevideo.
Obelisk to the Constituents of 1830 – obelisk o wysokości 40 m zbudowany w 1930 z okazji 100 rocznicy pierwszej konstytucji Urugwaju. Trzy posągi obok obelisku reprezentują „prawo”, „wolność” i „siłę”.
Po dotarciu do dworca Tres Cruces zakupiłem bilet na łączony transport (autobus + prom) do Buenos Aires w Argentynie.
Autobusem jedzie się około 2,5 godz. do Colonii a stamtąd płynie promem przez La Plata ok. 1 godz.
W Buenos Aires byłem ok. 18.00.